آخرین موضوع داغ و فنی فرمول یک که در گرندپری برزیل مطرح شد، خنک کردن لاستیک ها با آب موجود در داخل آنها بود. در این مقاله به بررسی عوامل موثر و موجود و اینکه آیا این موضوع حدس و گمان است یا یک ترفند تاثیر گذار، خواهیم پرداخت.
در این فصل فرمول یک که این ورزش تحت سلطه دسیسه های فنی بین تیم های برتر بود، توجه‌ها مججدا در برزیل جایی که ایده خنک سازی لاستیک با آب مطرح شد جلب گشت. این گمانه زنی ها به دنبال شایعات عجیب گذشته است، ما در طول سال 2024 شاهد سیستم های ترمز نامتقارن، بال جلوی انعطاف پذیر، mini-DRS مکلارن و تنظیم کننده ارتفاع خودروی ردبول بوده ایم، و این در حالی است که نبرد بین تیم های بزرگ شدید و شدیدتر می شود.
یکی از سیاست‌هایی که در تیم‌های برتر انجام می‌شود، این است که سعی کنید عملکرد رقیب اصلی خود را از طریق شکایت و یا اعتراض کاهش دهید، در صورتی که تیم ها گزینه کپی برداری با هزینه های بیشتر را نیز در گزینه های خود دارند اما بدان عمل نمی‌کنند.
این آخرین داستان حول محور سوالاتی است که ردبول در مورد اینکه آیا ممکن است برخی از تیم‌ها هنگام باد کردن لاستیک‌های خود مقدار بسیار کمی مایع به داخل آن اضافه کنند تا به کنترل دما در طول مسابقه کمک کند، می‌چرخد. در حالی که اتهامات بر روی چندین تیم ناشناس متمرکز شده است منابع نشان می دهند که مقصد اصلی ردبول مربوط به نزدیکترین رقیب خود یعنی مکلارن است. در حالیکه تیم انگلیسی استفاده از هر گونه ترفندی مانند این را رد کرده است.
ردبول به خوبی بر روی این تاکتیک تسلط دارد، زیرا گفته می‌شود قبل از اینکه چند سال پیش در دستورالعمل فنی FIA این روش غیرقانونی اعلام شود، از آن بارها در گذشته استفاده کرده است. با این حال، این جایی است که موضوع می تواند به یک منطقه خاکستری تبدیل شود زیرا TDها (بندهای قوانین) فقط به حالت توصیه ای هستند و در نهایت این به عهده ناظران است که عبارات مقررات را آن طور که صلاح می دانند تفسیر کنند تا تشخیص دهند که آیا تیم ها قوانین را نقض کرده اند یا خیر.
و در این مورد، قوانین فنی فرمول یک در مورد لاستیک‌ها فقط به جزئیات حذف رطوبت از لاستیک ها می پردازد نه اضافه کردن آن.
ماده 10.8.4 قوانین می گوید:
الف-لاستیک ها فقط با هوا یا نیتروژن باد می شوند.
ب-هرگونه فرآیندی که هدف آن کاهش رطوبت لاستیک و یا باد کردن آن باشد ممنوع است.
بنابراین از نظر تئوری، باد کردن لاستیک ها با هوای مرطوب کاملاً ممنوع به نظر نمی رسد. از دیدگاه پیرلی، این برند تایرهایی را برای تیم‌ها تامین می‌کند که با هوای خشک در داخل باد می‌شوند. رئیس مسابقات اتومبیل رانی و فرمول یک پیرلی ماریو ایزولا گفت: “ما یک خشک کن متصل به سیستم خود داریم و آنها تمام لاستیک ها را با هوای خشک باد کنند، همانطور که در مقررات وجود دارد. در بخشنامه فنی نوشته شده است که هرگونه تغییر در این مورد ممنوع است و کاملاً واضح است.”
با این حال، ردبول در رابطه با این موضوع به هیئت حاکمه گزارش داد، زیرا معتقد است که تیم‌ها ممکن است از تغییر ترکیب هوا و تزریق مایع خنک‌کننده اعم از آب یا ماده دیگر از طریق دریچه یا هر منفذ دیگری به دنبال کسب مزیتی باشند. گویا شواهدی از این تاکتیک با آب و واترمارک‌هایی که در داخل برخی از رینگ‌ها پس از کنده شدن لاستیک‌ها پس از مسابقه در سنگاپور دیده می‌شد، وجود دارد.
انگیزه این ترفند ساده به نظر می رسد زیرا تایرهای پیرلی به دما حساس هستند و به گونه ای طراحی شده اند که طول عمر آن از نظر حرارتی شدیدا تخریب می‌شوند.
این باعث می شود که تیم ها و رانندگان دائماً در تلاش برای یافتن تعادل مناسب بین دمای هسته و سطح بیرون لاستیک باشند. اگر راننده بتواند لاستیک ها را خنک تر از رقبای خود نگه دارد، به طوری که آنها از پنجره عملیاتی خارج نشوند، آنگاه باعث بهبود عملکرد و افزایش عملکرد می شود. تیم ها مقدار قابل توجهی از زمان، پول و تلاش خود را برای درک و مهار رابطه بین اجزای مرتبط که می توانند بر تخریب حرارتی تایر تأثیر بگذارند، صرف می کنند.
رینگ چرخ در حال حاضر جزء مشخصاتی است که توسط برند BBS در اختیار همه تیم‌ها قرار می‌گیرد، به این معنی که دیگر هیچ ترفندی مانند تغییر طراحی پره و تغییر هندسه سطوح و… انجام نمی‌شود. در همین حال، پوشش چرخ و بخش زیادی از طراحی داکت و مجرای ترمز نیز از پیش مشخص شده است که نحوه استفاده از آنها را برای بهره مندی از مزایای آیرودینامیکی یا ترمودینامیکی محدود می کند.
با این حال، مونتاژ ترمز و طراحی اجزای داخلی، در حالی که نسبت به گذشته محدودتر است، اما هنوز زمین بازی را برای مهندسان از نظر نحوه مدیریت گرمای تولید شده توسط ترمزها و نحوه انتقال آن به تایر فراهم می کند. ، آن هم از طریق رینگ چرخ.
هر تیم روش های خاص خود را برای مقابله با تبادل گرما بین اجزا دارد، که به این معنی است که برخی بهتر از دیگران این کار را انجام می دهند. انتظار می‌رود وارد کردن یک مایع خنک کننده به تایر به این فرآیند کمک کند، زیرا سطح رطوبت را تغییر می دهد، که به نوبه خود بر دما و فشار تاثر عمده می گذارد. محتمل ترین نتیجه در اینجا این است که دما کمتر از زمانی است که فقط هوای خشک خالص وجود دارد، اما افزایش موازی فشار نیز وجود خواهد داشت.
این ممکن است در کوتاه مدت مانند یک ضرر به نظر برسد، زیرا تیم ها به طور سنتی سعی می کنند تا حد ممکن به حداقل فشار تایرهای تجویز شده توسط پیرلی نزدیک شوند، زیرا این باید عملکرد بیشتری را به همراه داشته باشد. با این حال، با توجه به اینکه این مجموعه مقررات به نفع خودرویی است که حساسیت کمتری نسبت به نوسانات ارتفاع سواری دارد، اما همچنین به خودروها نیز نیاز دارد که تا حد امکان پایین باشند تا از مزایای آن بهره مند شوند.
این برداشتی است که از صحبت های ایزولا استخراج شده است آورند. گفته های او نشان می‌دهد تیم‌ها در گذشته مسیر مشابهی را انتخاب کرده‌اند تا در کوتاه‌مدت با از دست دادن چسبندگی لاستیک، عملکرد آیرودینامیکی طولانی مدت را به دست آورند.
او گفت: “به یاد دارم چند سال پیش بیشتر تیم‌ها فشار لاستیک های جلو را افزایش می‌دادند تا لاستیک سفت‌تری داشته باشند و با ارتفاع کمتری مسابقه دهند. آنها پذیرفتند که این ترفند را استفاده کنند زیرا تنظیم ماشین در این شرایط بهتر بود.”
مشخص است که FIA لاستیک‌ها و رینگ‌ها را در گرندپری برزیل از نزدیک بررسی کرد تا ببیند آیا شواهدی از رطوبت اضافی وجود دارد یا خیر اما چیزی پیدا نشد و در حالی که این افزایش تمرکز تقریباً به این معنی خواهد بود که اگر کسی از این ترفند می‌کرد، دیگر آن را در برزیل انجام نمی‌داد، اما این مشخص نمیکند که آیا در گذشته تیمی از ان استفاده می‌کرده است یا خیر.
نظرات کاربران