کارلوس ساینز به طرز شگفت انگیزی در گرندپری سنگاپور توانست لندو نوریس و رانندگان مرسدس را مهار کند تا دومین پیروزی خود را در فرمول یک کسب کند.
پس از شکست جورج راسل در تعیین خط از کارلوس ساینز او مجبور به شروع مسابقه از رده دوم شد و رانندگان پشت سر او به ترتیب: چارلز لکلرک، لندو نوریس و لوئیس همیلتون بودند.
در استارت مسابقه، لکلرک بدلیل لاستیک های سافت نرم تر خود از راسل عبور کرد. لوئیس همیلتون نیز در استارت از لندو نوریس عبور کرد و پس از بیرون رفتن از پیست و بازگشت به پیست در مقام سوم، مقابل هم تیمی خود، مجبور به بازگردانی رده های بدست آورده به راسل و نوریس شد.
سپس با خروج ناگهانی یوکی سونودا از پیست، تیم آلفاتائوری با تنها راننده خود یعنی لیام لاوسون که با درخشش کامل به اولین امتیاز خود در فرمول یک دست یافت به مسابقه ادامه داد.
در ابتدای مسابقه فراری با دستور تیمی ای که به لکلرک داده شد از او تقاضای دادن فضای بیشتر به ساینز و ایجاد کردن یک فاصله سه ثانیه ای کردند. درست پس از مدتی بعد با درخواست ایجاد فاصله 5 ثانیه ای، در نهایت و در دور 19، پس از برخورد لوگان سارجنت با دیواره پیست و پخش شدن قطعات خودروی او در پیست، مدیران مسابقه تصمیم به بیرون آوردن خودروی ایمنی کردند.
در این میان رانندگان ردبول که مسابقه خود را با لاستیک های هارد آغاز کرده بودند پس از اعلام ورود خودروی ایمنی به پیست نیز لاستیک های خود را تعویض نکرد و به سرعت و پس از آغاز مجدد مسابقه رده های خود را به ترتیب از دست دادند.
در نهایت اما رانندگان ردبول در دور های پایانی و با برتری استراتژی خود توانستند تا به رده های پنجم توسط ورستپن و هشتم توسط پرز دست یابند.
در ادامه مسابقه راننده 29 ساله اسپانیایی با یک تاکتیک فوق العاده برای دفاع از خودروی های مرسدس با استفاده از لندو نوریس به عنوان محافظ خود به دومین پیروزی خود در فرمول یک را بدست آورد.
مرسدس یک مزیت استراتژیک را پس از تمرین سوم در روز شنبه را پیشبینی کرده بود، به طوری که جورج راسل اظهار داشت که در صورت وجود فرصت دو توقف برای تعویض لاستیک، مجموعه لاستیک های مدیوم نو، به کمک مرسدس ها خواهد آمد.
پیرو این پیش بینی خودروی آلپین استبان اوکون در انتهای مسیر خروجی پیت لین به علت خرابی موتور متوقف شد و باعث شد تا خودروی ایمنی مجازی اعلام شود. این باعث شد تا رانندگان مرسدس در دور 44 اقدام به تویض لاستیک های هارد خود با مدیوم های تازه ای که بر روی آنها بسیار حساب باز کرده بودند کنند.
این به آنها برتری مشخصی داد اگرچه آنها رده های خود را واگذار کردند و به رتبه های چهارم و پنجم سقوط کردند، اما راسل و همیلتون حدود دو ثانیه در هر دور سریعتر از اتومبیل های جلوی خود بودند.
آستون مارتین نیز پس از اعلام وضعیت جدید فرناندو آلونسو را به پیت فراخواند که راننده اسپانیایی با اشتباه در ورود به محدوده پیت لین 5 ثانیه پنالتی دریافت کرد و پس از بیرون رفتن از محدوده پیست نیز، مسابقه خود را در رده آخر به پایان رساند و رتبه سوم رانندگان فصل را به لوئیس همیلتون واگذار کرد.
چارلز لکلرک، که در لحظه آغاز مسابقه مقام دوم رسید، اولین طعمه مرسدس های فوق سریع شد، و سپس مرسدس ها با عبور از او به سوی لندو نوریس حرکت کردند.
ساینز با درک اینکه بهترین شانس او برای پیروزی اطمینان از داشتن ابزار کمکی دفاعی نوریس بود، با کندتر دور زدن باعث شد تا نوریس در دور های پایانی DRS داشته باشد تا بتواند در مقابل دو خودروی مرسدس دفاع کند.
راسل در دور 59 نوریس را تحت فشار زیادی قرار داد، اما راننده مک لارن با چند دور دفاع از مرسدس جورج راسل به اندازه کافی تلاش کرد تا راسل را در جای خود نگه دارد و خود را تا حد توان به ساینز نزدیک کرد.
ساینز دوباره از ترفند فوق العاده خود استفاده کرد و باز هم به نوریس DRS داد. پس از آن در دور پایانی، راسل پس از برخورد با دیواره پیست در پیچ 10 و از دست دادن مسایقه ،پیروزی ساینز را تضمین کرد و حتی از کسب امتیاز نیز محروم ماند.
سپس نوریس نیز با دفاع از همیلتون در چند پیچ پایانی به سکوی دوم دست یافت.
نظرات کاربران